Misschien herinner je je nog dat dagje naar zee? Het weer is prachtig, je kunt de branding al horen. Je moet alleen nog even over de duinen klimmen voor dat prachtige uitzicht. Vol goede moed ga je op pad. Maar na de eerste duin doemt er een volgende op. En daarna? Al klimmend en dalend zak je steeds verder weg in het mulle zand, de zon brandt ongenadig hard op je hoofd en de steile klim zorgt er voor dat je pap in je benen voelt. Het is alsof je geen centimeter vooruit komt. Een steuntje in je rug zou je helpen… Herken je jouw leven van dit moment in dit beeld? Je doet je uiterste best er iets van te maken, maar hebt soms het gevoel dat je steeds dezelfde hobbels moet nemen. Dat je niet verder komt. Of je wilt iets veranderen in je leven, maar raakt verstrikt in verwachtingen van anderen of overtuigingen van jezelf. Wanneer je dan een steuntje in je rug zoekt, wil ik je graag helpen. Helpen om je eigen koers te vinden en te houden. Want jij bepaalt de richting. Mijn werk is geslaagd wanneer jij nieuwe mogelijkheden ziet.
